Κοραλλία Καράντη: «Προτίμησα να μείνω στο περιθώριο»

Η ηθοποιός Κοραλλία Καράντη, που επιστρέφει στο θέατρο και δη στη Θεσσαλονίκη, έδωσε μία συνέντευξη εφ' όλης της ύλης στο thesout.gr.

- Επιστρέφετε στο ελληνικό θέατρο, μετά από χρόνια, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, με το ρόλο της Αλεξάνδρας Ντε Λάγκο, στο "Γλυκό πουλί της νιότης". Πώς έγινε το "πάντρεμα" με τη κρατική σκηνή;

Έγινε, χάριν του Γιάννη Βούρου. Ήταν δική του ιδέα το ανέβασμα του εν λόγω έργου.

- Όταν ο Γιάννης Βούρος σας πρότεινε αυτό το ρόλο ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση;

Η πρώτη αντίδραση ήταν να αρνηθώ. Γενικά, είμαι ένας άνθρωπος που πρώτα λέω όχι και μετά ναι. Στην προκειμένη περίπτωση, ήταν ένας ρόλος που δεν σκεφτόμουν ποτέ ότι θα είναι μέσα στα πράγματα που θα τύχει να κάνω μέσα στο θέατρο. Ο Γιάννης φαίνεται ότι ήταν πολύ οξυδερκής και το είδε με μια διορατική ματιά, διότι ομολογώ πως, όταν άρχισα να ασχολούμαι περισσότερο με το έργο και το ρόλο, και με τη βοήθεια του σκηνοθέτη μου Βασίλη Νικολαΐδη, που δεν τη βλέπει σα μια γυναίκα «ποζάτη» και «στημένη», όσο την έχουμε σαν εικόνα παλαιότερα, είδα ένα πολύσυνθετο ρόλο-χαρακτήρα, αλλά σε μέτρα όχι τόσο εξωστρεφή.

- Ποιo στοιχείο της Αλεξάνδρας Ντε Λάγκο, σας δυσκόλεψε στη προσέγγιση της ερμηνείας;

Είναι ένας εμβληματικός ρόλος. Κάθε φορά που παίζεται, φαντάζομαι, η κάθε ηθοποιός κουβαλά κομμάτια από την προσωπικότητά της. Χρειάζεται να «τεντωθείς» πάρα πολύ για να παίξεις έναν τέτοιο ρόλο. Χαρακτήρας πάνω από το ανθρώπινο. Κάθε φορά φωτίζεται ένα μέρος του ρόλου. Δεν γίνεται να αποδοθεί το 100% της προσωπικότητας. Γι' αυτό και κάθε φορά που παίζεται δίνεται μια διαφορετική οπτική της συγκεκριμένης γυναίκας. Στη δική μας παράσταση, είμαστε τυχεροί στο timing της ηλικίας. Δεν είναι μια τόσο μεγάλης ηλικίας γυναίκα. Αλλά μια γυναίκα που κάνει το μετέωρο βήμα από την πιο ενεργή ζωή σε μια ωριμότητα. Ένα ενδιάμεσο στάδιο. Δεν είναι νέα. Δεν είναι γριά. Μια γυναίκα που αισθάνεται ότι η επιτυχία συμβαδίζει με τα νιάτα και την ομορφιά.

- Ασχολείστε, σαν Κοραλλία, με το χρόνο που περνάει;

Καθόλου! Αυτό μου δίνει και ελευθερία ως προς το ρόλο. Είναι παράδοξο να το καταλάβει κάποιος απέξω. Ένα πρόσωπο πολύ έξω από σένα μπορείς πιο εύκολα να το πλησιάσεις. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αγγίξεις πιο βαθιά πράγματα από ό,τι αν μοιάζεις στο χαρακτήρα του ρόλου. Το να βγεις στη σκηνή και να παίζεις τον εαυτό σου δεν έχει καμία «νοστιμιά».

- Έχει χυθεί πολύ μελάνι για την εξωτερική σας μεταμόρφωση. Για τις ανάγκες του ρόλου γίνατε κατάξανθη!

Ναι. Είναι κάτι που το σκέφτηκα αρκετά. Οπωσδήποτε, αυτή η γυναίκα δεν μπορούσε να έχει ένα «ήσυχο» πρόσωπο. Έπρεπε να είναι μια εντυπωσιακή γυναίκα.

- Μα, εντυπωσιακή γυναίκα είστε, ούτως ή άλλως, κ. Καράντη!

Ναι, αλλά το καστανό μαλλί παρέπεμπε πολύ σ' εμένα. Ήθελα ο θεατής να με δει με άλλα μάτια. Να μη θυμίζω καθόλου εμένα. Άλλωστε, η Ντε Λάγκο είναι μια Αμερικανίδα σταρ! Mην το ξεχνάμε αυτό! Εκτός αν έχουν πράσινα μάτια και μαύρα μαλλιά! Εγώ όμως δεν έχω πράσινα μάτια, οπότε αποφάσισα να αλλάξω το χρώμα των μαλλιών μου. Πρέπει να φτιάχνεις και την εικόνα του ρόλου που παίζεις. Είναι μέσα στη γλύκα του ρόλου. Το σκέφτηκα πολύ. Και δεν ήταν και εύκολο να γίνει, γιατί έχω μακριά μαλλιά. Γι αυτό το ξεκίνησα από πιο νωρίς, για να μπορώ να είμαι έτοιμη στην πρεμιέρα.

- Έχετε επιλέξει να κάνετε πολύ επιλεκτικές εμφανίσεις, στα τόσα χρόνια στο θέατρο. Δεν «τρέχετε» μέσα στα πράγματα.

Όχι, δυστυχώς. Σαφώς, επιλέγω πολύ και στην τηλεόραση. Απλά, τα σίριαλ που έκανα ήταν επιτυχίες και ας ήταν αραιά μεταξύ τους, οπότε δεν γινόταν τόσο έντονα αντιληπτό. Στο θέατρο, θα ήθελα να είχα παίξει περισσότερο. Δεν μου έρχονταν εύκολα τα πράγματα. Προτιμούσα την απομόνωση, οπότε, από το να κάνω κάτι που είναι «τρέχον» και να υποφέρω όταν το κάνω. Αυτό έχει ένα κόστος.