“ΤΡΩΑΔΕΣ” του Ευριπίδη στο Φεστιβάλ Ολύμπου

Το θέατρο “ΠΗΓΑΣΟΣ” παρουσιάζει στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Ολύμπου τις “ΤΡΩΑΔΕΣ”   του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Δημήτρη Σιακάρα  Κυριακή 25 & Δευτέρα 26 Αυγούστου στις 18:00’ στον αρχαιολογικό Χώρο Λειβήθρων

Υπάρχουν  πολλοί γνωστοί τρόποι αφήγησης, κι άλλοι ακόμα που θα εφευρεθούν.
                                                                                                                Μ. Μπρεχτ

Τρόποι που θα κτίζονται  παράλληλα με τις ανθρώπινες σχέσεις  στο σήμερα, σπόροι της βαθιάς ανάγκης να ζούμε μαζί αφηγούμενοι ιστορίες.

Μύθοι απελευθερωτικοί, λυτρωτικοί, ανατρεπτικοί.

Μύθοι που θα φωτίζουν τη «νίκη» του Σάυλοκ και του Κρέοντα , το «άδικο» του Άμλετ.

Τρόποι και μύθοι  έξω ή απέναντι από την κυρίαρχη αισθητική της κυρίαρχης ηθικής.

Τρόποι και μύθοι  «εχθροί» της στατικής και αμετάβλητης  πραγματικότητας.

Σημείωμα  σκηνοθέτη:

Μήλος 416 π.χ.

38 Αθηναϊκές τριήρεις  με φορτίο 3.000 οπλίτες αγκυροβολούν  στο νησί. Οι στρατιώτες κατασφάζουν  τον ανδρικό πληθυσμό και πουλούν ως σκλάβους τα γυναικόπαιδα. Ένα χρόνο αργότερα κι ενώ οι Aθηναίοι ετοιμάζουν την εκστρατεία κατάκτησης της Σικελίας, ο Ευριπίδης διδάσκει τις Τρωάδες.

Γκερνίκα 26 Απριλίου 1937.  Ώρα 4:30

Γερμανοί και Ιταλοί εθελοντές πιλότοι, συνεργάτες του στρατηγού Φράνκο, μεσούντος του ισπανικού εμφύλιου πολέμου, βομβαρδίζουν τη βασκική πόλη ισοπεδώνοντας την. Την ίδια χρονιά, ο Πάμπλο Πικάσο συνθέτει τον πίνακα με το όνομα της, τη Γκερνίκα.

Γιουγκοσλαβία 1991.  Ιράκ 2003.  Παλαιστίνη σήμερα.  Συρία σήμερα.

Εκατόμβες νεκρών και τραυματιών. Χιλιάδες πρόσφυγες  εγκαταλείπουν με τη βία τις προγονικές τους εστίες.

2400 χρόνια μετά από την πρώτη διδασκαλία των Τρωάδων η ανθρωπότητα παραμένει ανεπίδεκτη μαθήσεως στα όσα έχει διδάξει η ίδια η Ιστορία.

Οι προβληματισμοί που θέτει ο Ευριπίδης, κριτικάροντας τις θεσμοθετημένες ιδεολογίες των ισχυρών, αμφισβητώντας την «ηθική» του πολέμου και τις επικρατούσες μεταφυσικές αξίες-που σπέρνουν το φόβο και απαλλάσσουν από την ανθρώπινη ευθύνη-παραμένουν ζωντανοί κι επίκαιροι, όσο ζωντανή παραμένει η οδύνη, όσο ζωντανός μένει ο σπαραγμός, έτσι όπως αποτυπώνεται μέσα μας κάθε φορά που στεκόμαστε μπροστά στις εικόνες της φρίκης και της βαρβαρότητας.

Σκηνοθεσία:	Δημήτρης Σιακάρας
Κοστούμια:   Μετάφραση:	Βέτα Χαΐλατζίδου Φιλολογική ομάδα Πήγασου

Παίζουν: (Με σειρά εμφάνισης)

Ποσειδώνας:	Χάρης Αμανατίδης / Γιάννης Γαλάνης
Αθηνά:	Τατιάνα Σιδηροπούλου / Μαρία Μπουκουβάλα
Εκάβη:	Κατερίνα Παρλίτση
Ταλθύβιος:	Κώστας Παπουτσίδης
Κασσάνδρα:	Δανάη Αμανατίδου
Ανδρομάχη:	Άννα Γκούντα
Μενέλαος:	Σπύρος Αναγνώστου
Ελένη:	Σοφία Αγαθαγγελίδου
Χορός:	Σοφία Αγαθαγγελίδου Δανάη Αμανατίδου Άννα Γκούντα Πωλίνα Γώγου Κατερίνα Λασηθιωτάκη Μαρία Μπουκουβάλα Θωμαή Σιούμη
Μουσική επιμέλεια/ Διδασκαλία Χορού: Παίζουν οι μουσικοί:	Δημήτρης Δριστάς Δημήτρης Δριστάς Βαγγέλης Μποστανίτης