«Κουφάρι» το θρυλικό «Ολυμπος - Νάουσα»

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΗΤΡΑΚΗ / ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

Τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και της ύφεσης «πληρώνει» πανάκριβα ένα από τα πιο όμορφα κτίρια της Θεσσαλονίκης, το θρυλικό «Ολυμπος – Νάουσα», που βρίσκεται στη λεωφόρο Νίκης 5, στην Παλιά Παραλία. Εδώ και 19 χρόνια το κτίριο παραμένει κλειστό, ένα πραγματικό «κουφάρι», με ό,τι μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο για τις φθορές που επιφέρει ο χρόνος.

Σήμερα ανήκει στον όμιλο της Eurobank και η αξία του εκτιμάται στα 10 εκατ. ευρώ, ποσό που οι παράγοντες της αγοράς ακινήτων στη Θεσσαλονίκη εκτιμούν ότι πολύ δύσκολα θα βρεθεί, υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες. Γι' αυτό, άλλωστε, η υπόθεσή παραμένει «παγωμένη», αν και -όπως αναφέρουν πληροφορίες του «ΑτΚ»- το θέμα του «Ολυμπος – Νάουσα» συζητείται και πάλι εσχάτως στα γραφεία του ομίλου της Eurobank, καθώς υπάρχει η αίσθηση ότι το κτίριο έχει παραμείνει επί μακρόν «νεκρό», κάτι που λειτουργεί, πλέον, εις βάρος της αξίας του.

Εξαώροφη οικοδομή

Σύμφωνα με τα σχέδια, στο συγκεκριμένο οικόπεδο θα ανεγερθεί εξαώροφη οικοδομή. Η πρόσοψη του σημερινού κτιρίου θα διατηρηθεί, αφού έχει κριθεί διατηρητέο, ενώ το ισόγειο και ο πρώτος όροφος θα φιλοξενήσουν το νέο «Ολυμπος - Νάουσα». Θα πρόκειται για παραδοσιακό εστιατόριο, στα πρότυπα του θρυλικού που λειτουργούσε μέχρι τη δεκαετία του 1990. Αυτό σημαίνει ότι θα αποκλειστούν εξ ορισμού οποιεσδήποτε προτάσεις θα προβλέπουν τυχόν πιο… σύγχρονους χώρους εστίασης, αφού στόχος των νέων ιδιοκτητών είναι να υπάρξει η ιστορική συνέχεια του χώρου. Το εστιατόριο θα καταλάβει περί τα 1.500 τετρ. μέτρα, ενώ στους υπόλοιπους πέντε ορόφους θα κατασκευαστούν διαμερίσματα πολυτελείας, συνολικού εμβαδού 3.500 τετρ. μέτρων.

Το σχετικό αίτημα έγκρισης αρχιτεκτονικής προμελέτης για την αποκατάσταση και προσθήκη καθ' ύψος (κατά δυο ορόφους στην πρόσοψη και ακόμη δυο ορόφους σε εσοχή) και κατ' επέκταση (από την πλευρά του ακάλυπτου) του υφιστάμενου κτίσματος υποβλήθηκε από τη Eurobank το Φεβρουάριο του 2004 και εγκρίθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου. Βάσει της προμελέτης, διατηρείται η χρήση του εστιατορίου στο ισόγειο, ενώ στους υπόλοιπους ορόφους διαμορφώνονται κατοικίες. Ακολούθησε, τον Ιούνιο του 2006, η έγκριση μελέτης συντήρησης του διακόσμου και τον Αύγουστο του 2007 η έγκριση οριστικής αρχιτεκτονικής μελέτης, στατικής μελέτης και μελετών ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων.

Μπελ επόκ και κλασικισμός

Το τριώροφο κτίριο, εκτός από τη μνημειακή και αρχιτεκτονική του σπουδαιότητα, αποτέλεσε επί δεκαετίες ένα από τα σημαντικότερα σύμβολα της Θεσσαλονίκης, καθώς στο ισόγειό του λειτούργησε από το 1927 μέχρι το 1994 το γνωστότερο ίσως εστιατόριο της πόλης εντός και εκτός ελληνικών συνόρων. Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα αρχιτεκτονικής της πόλης της εποχής του μεσοπολέμου και εντάσσεται στο πλαίσιο του εκλεκτικισμού των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα, με αρχιτεκτονικά και διακοσμητικά στοιχεία που παραπέμπουν στην μπελ επόκ και το νεοκλασικισμό. Κατασκευάστηκε την περίοδο 1924 - 1926 από το μηχανικό Ζακ Μοσέ στη θέση όπου παλιότερα (από το 1902) βρισκόταν το «θέατρο ποικιλιών Ολύμπια». Το εστιατόριο λειτούργησε για πρώτη φορά το 1927 και για τις επόμενες περίπου επτά δεκαετίες. Η αισθητική του ήταν εντυπωσιακή, με την πρόσοψη να προσελκύει το βλέμμα των περαστικών λόγω των νεοκλασικών διακοσμήσεων. Το εσωτερικό απέπνεε αρχοντική ατμόσφαιρα με τις ψηλοτάβανες αίθουσες, τις ευρωπαϊκές ταπετσαρίες, τις γύψινες διακοσμήσεις και τις βιεννέζικες καρέκλες στα τραπέζια του. Στο πίσω μέρος διέθετε ένα δροσερό κήπο με φυτά. Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι στο «Ολυμπος - Νάουσα», που για δεκαετίες ήταν ένα από τα κοσμικά στέκια της πόλης, έφαγαν όλες σχεδόν οι προσωπικότητες της πολιτικής και του πολιτισμού που πέρασαν από τη Θεσσαλονίκη.