Ο «τελευταίος ακροβάτης του μοντερνισμού» ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη

Kώστας Κουλεντιανός, Ρυθμός, 1975, ηλεκτροκολλημένο σίδερο, 3Χ18Χ0,50 μ. Ecole Normale Nationale d'Apprentissage, Τουλούζη, Γαλλία.

Στοχεύοντας όχι μόνο στην παρουσίαση, αλλά και στην επαναδιαπραγμάτευση του συνολικού έργου του αείμνηστου σπουδαίου γλύπτη Κώστα Κουλεντιανού, η μεγάλη αναδρομική έκθεση για αυτόν «τον τελευταίο ακροβάτη του μοντερνισμού», που παρουσίασε το Μουσείο Μπενάκη τον περασμένο Σεπτέμβριο, ταξιδεύει στη συμπρωτεύουσα.

Η έκθεση, της οποίας ο γενικός συντονισμός και η επιμέλεια έγιναν από τον γιο του καλλιτέχνη, Ben Κουλεντιανό, και τον Θόδωρο Παπαδόπουλο, εγκαινιάζεται στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στη Θεσσαλονίκη, σήμερα, Παρασκευή 19 Απριλίου, στις 7.30 το απόγευμα.

Με ιστορική και διερευνητική προσέγγιση

Kώστας Κουλεντιανός, Connarama, ανάγλυφο, 1960, οξυγονοκολλημένος μπρουντζος σε σίδερο, 145Χ205Χ16 εκ.ιδιωτική συλλογή.

Αναδεικνύοντας τον ιστορικό ρόλο της καλλιτεχνικής δημιουργίας του Κώστα Κουλεντιανού στην Ελλάδα και διεθνώς, αφού η παρουσία του στο Παρίσι υπήρξε καταλυτική για τη σύγχρονη γλυπτική, η έκθεση περιλαμβάνει περισσότερα από 80 έργα, τα οποία αντιπροσωπεύουν όλες τις δημιουργικές του περιόδους, από τα πρώτα σπουδαστικά έργα της δεκαετίας του 1940, όταν ακόμα δούλευε σε πηλό, έως τα σιδερένια μνημειακά έργα των τελευταίων δεκαετιών της ζωής του.

Η έκθεση - με την επιστημονική επιμέλεια του ιστορικού τέχνης Ντένη Ζαχαρόπουλου - επιχειρεί να φωτίσει θεμελιώδη θέματα, όπως η ποικιλία των υλικών και η πλαστική άνεση με την οποία τα χρησιμοποιούσε, η ενασχόλησή του με την ανθρώπινη μορφή, ο συνδυασμός επιπέδων σε έργα μικρών και μεγάλων διαστάσεων και η συνέπεια της πορείας του προς την απόλυτη απλότητα.

«Χωροταξική» γλυπτική
Ο Κώστας Κουλεντιανός γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1918, και σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και στην Academie de la Grande Chaumiere, στο εργαστήριο του Ossip Zadkine, στο Παρίσι. Η γνωριμία του με τον Henri Laurens υπήρξε καθοριστική, επηρεάζοντας πολλά από τα έργα του. Το 1962, πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στο Παρίσι και, ταυτόχρονα, άρχισε να συνομιλεί με αρχιτέκτονες για την ένταξη της γλυπτικής στην αρχιτεκτονική, σε δημόσιους και ανοιχτούς χώρους.

Ο ίδιος ανέφερε για το έργο του: «Χρησιμοποιώ ως υλικό, κυρίως, το σίδερο, όλο και πιο σκληρό, πιο βαρύ, πιο δύσκολο να το δουλέψεις. Προσπαθώ ταυτόχρονα να του αφαιρέσω το ακατέργαστο βάρος του και να του δώσω μια άλλη κίνηση. Το βασικό μου πρόβλημα είναι ο χώρος, το φως και ο όγκος. Το πώς το εκάστοτε έργο μου θα μπορέσει να τοποθετηθεί στον χώρο και να δεχτεί το φως, ώστε να αποκτήσει σημασία. Προσπαθώ μέσα από τις φόρμες μου να διανοίξω τον χώρο, κάνοντας τρύπες, ώστε να μπορέσει να περάσει το φως, για να μπει ο χώρος μέσα στο αντικείμενο, το οποίο με τη σειρά του μπαίνει μέσα στον χώρο». Πέθανε το 1995 στο Πλαν ντ’Οργκόν, κοντά στη Μασσαλία.

Πληροφορίες
Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Εγνατίας 154 – Θεσσαλονίκη (εντός ΔΕΘ Helexpo), τηλ.: 2310 240002. Διάρκεια έκθεσης: 19 Απριλίου – 26 Ιουλίου. Ώρες λειτουργίας: Κυριακή: 11.00 - 15.00, Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο: 10.00 - 18.00, Τετάρτη: 10.00 - 22.00, Παρασκευή: 10.00 - 19.00, Δευτέρα: κλειστά.